Het leventje in Antigua

We beginnen het hier meer gewoon te worden. Dit wil ook zeggen dat ik me minder toerist voel. Allen heb ik nog problemen met het Qwerty toetsenbord, dus als ik fouten schrijf kan het daar aan liggen.

Het weer is hier afwisselend op dit moment, ze zeggen dat dit normaal is voor de periode van het jaar, het zal binnen een kleine twee weken puffen worden volgens de locals. Omdat de zon nogal veel achter de wolken gaat schuilen moet ik nogal vaak een truitje aan doen, waardoor ik niet echt kleur kan krijgen. Ik ben echt verschrikkelijk wit, veel te wit, en dan schijnt de zon nog niet eens veel op dit moment. Maar ik heb 5maanden om een beetje kleur te krijgen.

Gisteren hebben we eindelijk de bank gevonden waar we met onze Belgische kaart geld kunnen afhalen, eerst stonden we aan een andere bank fille te doen, en toen we binnen waren zagen we dat het eigenlijk de bank was waar alleen Guatemalteken komen, en het was juist uitbetaling van de lonen. We hadden niet door dat wij de einige blanken waren die aan het aanschuiven waren.

Het omrekenen in Quetzales is niet zo moeilijk het is gewoon delen door 10. Maar ik heb nog altijd problemen met in te schatten hoeveel ik nodig heb om een avondje toe te komen.

Gisteren zijn we uitgegaan voor de eerste keer, in groep, en het was eigenlijk wel lachen. Iedereen is hier zo lichamelijk in het dansen, en wanneer je op de dansvloer bent komen ze altijd vragen of ze met je mogen dansen, en iedere keer zeggen we nee en denken we dat ze eigenlijk dom doen door ons dat altijd te komen vragen in plaats van gewoon te komen dansen. Voor wie van schuren houdt tijdens het dansen is dit hier wel het schuurparadijs!

Alles sluit hier om 1u dus dan gebeuren er veel van die 'afterparty's' waar je binnen geraakt als je de juiste mensen kent, en toevallige hebben we een eigenaar van een pub leren kennen ( iemand van New Orleans) die ons mee binnen heeft genomen. Het was zo een patio met grote zuilen en in het midden minikampvuur dat iedereen indrukwekkend vindt, maar als ze die van de scouts zouden zien denk ik dat achterover zouden vallen.
Het machochismo leeft hier allom! en eigenlijk is het wel lachen hoor al dat haantjes gedrag. Gaan ze zo voor het vuur staan met zo een staaf met lintjes die je normaal in brand steekt, maar hier deden ze dit niet maar maakte ze zo een showke zonder dat die lonten waren aangestoken. Haha.

Een filmpje van dit feestje volgt nog als we vinden hoe we dit moeten posten, dan zie je hoe het feesten hier aan toe gaat en dit zullen we 5maanden op zo een manier moeten doen, wordt nog wennen en veel lachen.

We zijn blij dat we al een paar mensen hebben leren kennen, de andere studenten van ons huis en de eigenaar van die pub want zo zijn we altijd in groep als we ergens naartoe gaan. Want het is hier s'nachts wel behoorlijk onveilig.

Ik heb nog altijd geen bonen gegeten, en nu begin ik het zelfs spijtig te vinden dat ik het nog niet heb geproefd. Maar dat zal nog wel komen.

Als ik zo Hollands begin te klinken is dit omdat ik dit taaltje begin over te nemen fdoor mijn medestudenten, ook al wil ik dit niet.