Casa Bellona,
Lavina Giudice
Calle Coyolar 11
Entre calle de los dos pasos + el fin de 2nda Avenida Sur
La Antigua
Guatemala
Dit is het nieuw adres waar ik wss tot de periode mei zal wonen.
Dus wie me een briefje wil schrijven....
dinsdag 24 februari 2009
dinsdag 17 februari 2009
Drukke tijden!
Beste vrienden, het is weer een tijdje geleden, maar dit wil dan gewoon zeggen dat ik het heeeeeel druk heb!!!!!!!
Ik ben voor de tweede week bezig in het schooltje, en ik begin meer en meer mijn draai te vinden. In het begin voelde ik me een beetje nutteloos en overbodig, maar iedere dag ontdek ik steeds meer dingen waar ik me nuttig voor kan maken. De kinderen waren van de eerste dag enthousiast maar ik was meer terughoudend omdat ik eerst de situatie wilde afwachten.
Zoals ik al had uitgelegd in België ben ik hier vooral de assistent van de leerkracht, vorige week stond ik daar nog sceptisch over omdat ik eigenlijkniet meer deed dan papiertjes uitdelen en kalligrafie proberen schrijven. Nu probeer ik de kinderen te helpen die het een beetje moeilijker hebben dan anderen, problemen op verschillende gebieden. Ik heb dit ook met de leerkracht besproken, wat ik eigenlijk heb gestudeerd en hoe ik eigenlijk beter zou kunnen helpen, wat wil zeggen dat ik geen les kan geven. Dit heeft mijn samenwerking met de leerkracht verbeterd, omdat ze weet dat ik geen les kan geven maar wel op vele andere manieren kan helpen. We hebben besproken hoe we de kinderen met aandachts-en emotionele problemen kunnen helpen. Hierdoor voelde ik me beter begrepen en heb ik ook niet meer het gevoel dat ze me maar als een stom hulpje beschouwt dat niet veel kan bijbrengen. Niet dat ze zo denkt, maar ik denk zo.
Vorige vrijdag hebben we een valentijnfeestje gehouden, met heel de school. Valentijn is hier wel populair, maar hier wordt dat niet alleen tussen verliefde koppeltjes gevierd, maar is dit ook een feest voor iedereen die je lief hebt. Heel de week hebben ze rond dit thema gewerkt en rond vriendschap en familie. Vrijdag was dan het hoogtepunt, eerst spelletjes gespeeld en daarna van een reuze fruitsla en ijs genoten. Iedere leerling had fruit meegebracht waardoor we meer dan genoeg hadden. Ik heb echt van deze activiteit genoten omdat we niet in de klas zaten en niet de hele tijd stil en gedisciplineerd moesten zijn, maar eventjes wild en uitgelaten. Dit was ook een mooie gelegenheid om op een andere manier met de kinderen om te gaan.
Vele mensen hebben al de reactie gegeven dat de armoede hier niet zo erg lijkt, maar dit is helemaal niet zo. Overal waar je rond je kijkt buiten Antigua ( zelfs in Antigua) is er armoede. Het schooltje waar we werken ligt midden in een wijk met huizen die uit golfplaten zijn gemaakt.
En meer dan de helft van het Guatemala dat ik heb gezien bestaat uit zulke omstandigheden. Tot nu toe heb ik bewust er niet teveel foto's van gemaakt omdat ik ook niet grof wil overkomen door foto's te trekken van de mensen hun miserie. Ik denk dat het iets is wat je bewust moet zien en meemaken om te weten wat het eigenlijk is om in armoede te leven. Guatemala is een mooi land van natuur, maar op gebied van corruptie en onrechtvaardigheid is het echt wel iets dat je opstandig maakt. Maar voor de mensen hier is dit het lot, de Guatemalteken zijn zeer fatalistisch ingesteld en aanvaarden hun leven zoals het komt. Dit is misschien wel een goede manier van denken, maar aan de andere kant is dit ook heel schrijnend omdat de meeste niet wil opkomen voor dit onrecht en het gewoon aanvaarden. Terwijl er misschien wel veel zaken zouden kunnen veranderen als het volk een stem en recht zou krijgen, want hier geldt het recht van de sterkste en leven om te overleven voor die dat het heel moeilijk hebben.
Dit geldt voor vele landen die met dezelfde problemen kampen, ik wil gewoon zeggen dat we ons gelukkig mogen prijzen dat we in zulk rijk land wonen met een goed systeem, ook al is onze regering een flop, hier is er tenminste een regering dat het volk wilt helpen en naar het volk luistert. Hier is dit omgekeerd, hier doet de regering alsof ze het volk wil helpen maar eigenlijk bestaat de regering hier uit rijke en machthebbenden die eigenlijk alleen maar aan zichzelf denken en niet aan de noden van het volk. Ik kan hier verder blijven prediken, maar ik zal jullie maar sparen. Ik wilde even mijn ongenoegen uiten, want ik maak het hier goed, en zoals de meesten van de foto's kunnen uitmaken lijkt het alsof het hier alleen maar feesten is, maar dit is maar één versie van het verhaal want spijtig genoeg verschiet ik nog iedere dag van omstandigheden waarin mensen hier moeten leven, en vooral waarin kinderen moeten zien te overleven.
Dit weekend ben ik naar de zee geweest, mooi maar veel armer en vuiler dan het binnenland. Vervuiling is hier wel het meeste wat opvalt, overal ligt er afval en lijkt het alsof je om de 100m het plaatselijk stort ziet. Dit is iets waar ik samen met Berdien en Jacob in onze school een project ga rond uitwerken. De kinderen bewust maken wat afval kan veroorzaken en waarom het belangrijk is om afval niet zomaar in het rond en de natuur te smijten. Want als je met de kinderen begint kan je zo stilletjes aan ook de volwassen betrekken en misschien wel de volgende generatie, maar dit is iets dat op lange termijn werkt. We zullen eerst maar beginnen met de kinderen te sensibiliseren over afval.
Maar om verder te gaan over mijn zeeverhaal, ik heb genoten van eventjes te kunnen luieren op het strand. Het was er heet, maar de zee was zo zalig om in te zwemmen en om in af te koelen. In België vliegen er de hele tijd meeuwen boven je hoofd wanneer je aan de zee bent, maar hier zijn het van die reuzepelikanen vogels die je bij ons alleen maar in paradisio ziet! ik heb zelfs walvissen gezien! die waren de hele tijd aan het springen in het water, zo indrukwekkend. Ik heb ook een mangroovetocht gedaan, om 5u 's morgens in een bootje naar de lagunes en de vogels gaan zien. Ik denk zelfs dat ik een zilverreiger heb gezien, maar ik ben niet zeker omdat er veel grote vogels van die grootte waren. Maar ik heb wel eentje op foto dat verdacht op een zilverreiger lijkt. Normaal gingen we ook kaaimannen zien, maar ik denk dat dit maar een fabeltje was om ons zeker voor deze tocht te lokken want ik denk niet dat die zomaar naast je bootje gaan komen zwemmen. We hadden de kans om babyschilpadden in de zee los te laten, maar ik heb dit eventjes overgeslaan omdat ik nogal veel mensen negatieve reacties heb horen geven over dit. Dus wil ik dit eerst eventjes onderzoeken vooraleer ik hier aan mee doe. Want de zee is maar een kleine twee uurtjes rijden van Antigua, dus ik zal zeker wel terug gaan om mij te gaan ontspannen. Ik heb ook wel vieze beestjes gezien, reuze kakkerlakken die mij hebben gedwonden om een nachtje in een hangmat door te brengen. Brrrrrrrrrrrr.
En om het nog een beetje erger te maken, ik heb voor mijn leven gevochten om uit een golf te geraken, ik was er bijna aan. Die golven zijn zo sterk, niet normaal. Terwijl ik voor mijn leven vocht was ik ook aan het proberen om mijn bikinislip op te houden terwijl ik de uitgang van de golf aan het zoeken was, de 5 langste minuten van mijn leven!
Vandaag was het carnaval op school, en ik heb de maskertjes van mijn kinderen ontworpen, ik ben creatief geweest. En ik vind dat ze kunstwerken hebben gemaakt. Daarna hebben we carnaval gevierd het zelfde zoals bij ons, slechte meezingmuziek en veeeeeeel confetti!
De foto's van Valentijn kan je terug vinden op mijn fotosite, die van de zee kan je terug vinden op die van Berdien, we wisselen af omdat het nogal lang duurt om foto's op te laden, dus is het best dat er op de twee fotosites wordt gekeken.
Ik zal niet meer zo lang laten wachten op nieuws, ik heb het heel druk gehad, maar nu dat ik draadloos internet heb zal ik meer van mij laten horen.
Groetjes!
Ik ben voor de tweede week bezig in het schooltje, en ik begin meer en meer mijn draai te vinden. In het begin voelde ik me een beetje nutteloos en overbodig, maar iedere dag ontdek ik steeds meer dingen waar ik me nuttig voor kan maken. De kinderen waren van de eerste dag enthousiast maar ik was meer terughoudend omdat ik eerst de situatie wilde afwachten.
Zoals ik al had uitgelegd in België ben ik hier vooral de assistent van de leerkracht, vorige week stond ik daar nog sceptisch over omdat ik eigenlijkniet meer deed dan papiertjes uitdelen en kalligrafie proberen schrijven. Nu probeer ik de kinderen te helpen die het een beetje moeilijker hebben dan anderen, problemen op verschillende gebieden. Ik heb dit ook met de leerkracht besproken, wat ik eigenlijk heb gestudeerd en hoe ik eigenlijk beter zou kunnen helpen, wat wil zeggen dat ik geen les kan geven. Dit heeft mijn samenwerking met de leerkracht verbeterd, omdat ze weet dat ik geen les kan geven maar wel op vele andere manieren kan helpen. We hebben besproken hoe we de kinderen met aandachts-en emotionele problemen kunnen helpen. Hierdoor voelde ik me beter begrepen en heb ik ook niet meer het gevoel dat ze me maar als een stom hulpje beschouwt dat niet veel kan bijbrengen. Niet dat ze zo denkt, maar ik denk zo.
Vorige vrijdag hebben we een valentijnfeestje gehouden, met heel de school. Valentijn is hier wel populair, maar hier wordt dat niet alleen tussen verliefde koppeltjes gevierd, maar is dit ook een feest voor iedereen die je lief hebt. Heel de week hebben ze rond dit thema gewerkt en rond vriendschap en familie. Vrijdag was dan het hoogtepunt, eerst spelletjes gespeeld en daarna van een reuze fruitsla en ijs genoten. Iedere leerling had fruit meegebracht waardoor we meer dan genoeg hadden. Ik heb echt van deze activiteit genoten omdat we niet in de klas zaten en niet de hele tijd stil en gedisciplineerd moesten zijn, maar eventjes wild en uitgelaten. Dit was ook een mooie gelegenheid om op een andere manier met de kinderen om te gaan.
Vele mensen hebben al de reactie gegeven dat de armoede hier niet zo erg lijkt, maar dit is helemaal niet zo. Overal waar je rond je kijkt buiten Antigua ( zelfs in Antigua) is er armoede. Het schooltje waar we werken ligt midden in een wijk met huizen die uit golfplaten zijn gemaakt.
En meer dan de helft van het Guatemala dat ik heb gezien bestaat uit zulke omstandigheden. Tot nu toe heb ik bewust er niet teveel foto's van gemaakt omdat ik ook niet grof wil overkomen door foto's te trekken van de mensen hun miserie. Ik denk dat het iets is wat je bewust moet zien en meemaken om te weten wat het eigenlijk is om in armoede te leven. Guatemala is een mooi land van natuur, maar op gebied van corruptie en onrechtvaardigheid is het echt wel iets dat je opstandig maakt. Maar voor de mensen hier is dit het lot, de Guatemalteken zijn zeer fatalistisch ingesteld en aanvaarden hun leven zoals het komt. Dit is misschien wel een goede manier van denken, maar aan de andere kant is dit ook heel schrijnend omdat de meeste niet wil opkomen voor dit onrecht en het gewoon aanvaarden. Terwijl er misschien wel veel zaken zouden kunnen veranderen als het volk een stem en recht zou krijgen, want hier geldt het recht van de sterkste en leven om te overleven voor die dat het heel moeilijk hebben.
Dit geldt voor vele landen die met dezelfde problemen kampen, ik wil gewoon zeggen dat we ons gelukkig mogen prijzen dat we in zulk rijk land wonen met een goed systeem, ook al is onze regering een flop, hier is er tenminste een regering dat het volk wilt helpen en naar het volk luistert. Hier is dit omgekeerd, hier doet de regering alsof ze het volk wil helpen maar eigenlijk bestaat de regering hier uit rijke en machthebbenden die eigenlijk alleen maar aan zichzelf denken en niet aan de noden van het volk. Ik kan hier verder blijven prediken, maar ik zal jullie maar sparen. Ik wilde even mijn ongenoegen uiten, want ik maak het hier goed, en zoals de meesten van de foto's kunnen uitmaken lijkt het alsof het hier alleen maar feesten is, maar dit is maar één versie van het verhaal want spijtig genoeg verschiet ik nog iedere dag van omstandigheden waarin mensen hier moeten leven, en vooral waarin kinderen moeten zien te overleven.
Dit weekend ben ik naar de zee geweest, mooi maar veel armer en vuiler dan het binnenland. Vervuiling is hier wel het meeste wat opvalt, overal ligt er afval en lijkt het alsof je om de 100m het plaatselijk stort ziet. Dit is iets waar ik samen met Berdien en Jacob in onze school een project ga rond uitwerken. De kinderen bewust maken wat afval kan veroorzaken en waarom het belangrijk is om afval niet zomaar in het rond en de natuur te smijten. Want als je met de kinderen begint kan je zo stilletjes aan ook de volwassen betrekken en misschien wel de volgende generatie, maar dit is iets dat op lange termijn werkt. We zullen eerst maar beginnen met de kinderen te sensibiliseren over afval.
Maar om verder te gaan over mijn zeeverhaal, ik heb genoten van eventjes te kunnen luieren op het strand. Het was er heet, maar de zee was zo zalig om in te zwemmen en om in af te koelen. In België vliegen er de hele tijd meeuwen boven je hoofd wanneer je aan de zee bent, maar hier zijn het van die reuzepelikanen vogels die je bij ons alleen maar in paradisio ziet! ik heb zelfs walvissen gezien! die waren de hele tijd aan het springen in het water, zo indrukwekkend. Ik heb ook een mangroovetocht gedaan, om 5u 's morgens in een bootje naar de lagunes en de vogels gaan zien. Ik denk zelfs dat ik een zilverreiger heb gezien, maar ik ben niet zeker omdat er veel grote vogels van die grootte waren. Maar ik heb wel eentje op foto dat verdacht op een zilverreiger lijkt. Normaal gingen we ook kaaimannen zien, maar ik denk dat dit maar een fabeltje was om ons zeker voor deze tocht te lokken want ik denk niet dat die zomaar naast je bootje gaan komen zwemmen. We hadden de kans om babyschilpadden in de zee los te laten, maar ik heb dit eventjes overgeslaan omdat ik nogal veel mensen negatieve reacties heb horen geven over dit. Dus wil ik dit eerst eventjes onderzoeken vooraleer ik hier aan mee doe. Want de zee is maar een kleine twee uurtjes rijden van Antigua, dus ik zal zeker wel terug gaan om mij te gaan ontspannen. Ik heb ook wel vieze beestjes gezien, reuze kakkerlakken die mij hebben gedwonden om een nachtje in een hangmat door te brengen. Brrrrrrrrrrrr.
En om het nog een beetje erger te maken, ik heb voor mijn leven gevochten om uit een golf te geraken, ik was er bijna aan. Die golven zijn zo sterk, niet normaal. Terwijl ik voor mijn leven vocht was ik ook aan het proberen om mijn bikinislip op te houden terwijl ik de uitgang van de golf aan het zoeken was, de 5 langste minuten van mijn leven!
Vandaag was het carnaval op school, en ik heb de maskertjes van mijn kinderen ontworpen, ik ben creatief geweest. En ik vind dat ze kunstwerken hebben gemaakt. Daarna hebben we carnaval gevierd het zelfde zoals bij ons, slechte meezingmuziek en veeeeeeel confetti!
De foto's van Valentijn kan je terug vinden op mijn fotosite, die van de zee kan je terug vinden op die van Berdien, we wisselen af omdat het nogal lang duurt om foto's op te laden, dus is het best dat er op de twee fotosites wordt gekeken.
Ik zal niet meer zo lang laten wachten op nieuws, ik heb het heel druk gehad, maar nu dat ik draadloos internet heb zal ik meer van mij laten horen.
Groetjes!
Abonneren op:
Posts (Atom)
